نکته روز شماره 49- الگوی مطلوب ارتباط صنعت و دانشگاه
۱۳۹۴/۰۳/۳۰
« الگوی مطلوب ارتباط صنعت و دانشگاه : تحقق اهداف شکلی یا ماهوی »
در بند 20 قطعنامه پایانی اولین سمینار تحقیق وتوسعه که در سال 1368 با حضو جمع کثیری از مقامات وبزرگان علمی کشور برگزار شد، بر ایجاد مراکز تحقیق[1] وتوسعه در جوار کلیه موسسات صنعتی واجرایی به عنوان یک اصل ضروری و تشکیلاتی برای ساماندهی پژوهش تاکید گردید اگر چه پس از گذشت بیش از 23 سال کمتر نیازی به ذکر اهداف وادله چنین تاکیدی است، اما بطوراجمال می توان گفت بواسطه انتزاع آزار دهنده علم وصنعت از یکدیگر و به منظور قرار گرفتن علوم دانشگاهی در حل مشکلات جامعه چنین تاکید وتجویز بجایی ارایه شد . زیرا فقط بخش کوچکی از علم تولید شده در دانشگاه های کشور بصورت کاربردی برای رفع مشکلات جامعه ونیازهای آن به کار گرفته می شد . در آن زمان تعدادی از دستگاههای اجرایی با تاسیس موسسات پژوهشی وابسته به خود ،توصیه فوق را آویزه گوش نمودند وتعدادی نیز کماکان به شیوه سنتی به جا مانده از قبل و بدون احساس نیاز به پژوهش البته در سایه دلارهای ارزان نفتی به استفاده از کالاها و متون ترجمه ای وفادار ماندند و از دانشگاه صرفا استفاده اداری ویا پرستیژی نمودند . از طرفی بعضا دانشگاه های منتزع شده از تولید، صنعت واقتصاد و دورافتاده از حل مشکلات واقعی جامعه، صرفا به آموزش های تئوریک با سرفصل های بیگانه از واقعیات صنعت واقتصاد کشور دل خوش بودند. با گذشت زمان به تدریج تولید علم در کشور بزرگ و بزرگ تر شد تا جایی که رتبه رشد علمی کشور زبانزد گردید اما کماکان طی سال های گذشته تا کنون موضوع ضرورت تعامل وارتباط دانشگاه با صنعت هنوز موضوع روز است. و کماکان سهم کوچکی از این علم بصورت کاربردی در خدمت مشکلات کشور قرار گرفت و ارتباط اثر بخش ومطلوب بین این دو حوزه همچنان مورد تقاضای مسئولان ارشد نظام
می باشد...