نکته روز شماره 48- پژوهش به جای نفت
۱۳۹۴/۰۳/۳۰
در سال گذشته، روند کاهش قیمت نفت مشکلاتی برای مسوولان ایجاد کرد. نوسان قیمت ارز نیز وضع مشابهی را در چندسال گذشته داشته است. آیا این اتفاقات خوب است یا بد؟ این پرسش‌ها را باید در دو بخش پاسخ داد :
از دیدگاه برنامه‌ها و اقداماتی که به سرمایه‌گذاری ملی و سرعت‌بخشیدن به پیشرفت برنامه‌ها نیاز دارد، کاهش قیمت نفت، نقطه‌ای منفی تلقی می‌شود. پژوهش، مادر و زیربنای هر پیشرفتی است. جهش علمی، نیاز مبرم پیشرفت کشور و شاکله اقتصاد مقاومتی است. پژوهش و فناوری نیاز به سرمایه‌گذاری مخصوصا در بخش دولتی دارد. بنابراین کاهش قیمت نفت به این بخش لطمه زیادی وارد خواهد کرد و باید در کاهش بودجه‌ها برای سازمان‌ها به این اصل توجه کرد؛ توجه به تقویت زیرساخت‌های پیشرفت کشور، ازجمله توجه به مراکز علمی، پژوهش، نخبگان و... باید از اولویت‌های کشور باشد و قطعا بعضی از هزینه‌ها در درازمدت به ضرر مردم و کشور خواهد بود، ازجمله بعضی از حمایت‌های هزینه‌ای که توسط وزارت بهداشت تبلیغ شد و صورت گرفت. توانمندسازی نظام، با عدالت اجتماعی میسر می‌شود، نه با تقسیم پول. (چه این تقسیم از طریق یارانه‌ها برای اقشار بی‌نیاز به رقم‌های کم یارانه‌ای باشند و چه کمک‌های مالی به بیماران و سوق‌دادن آنها به بیمارستان‌های دولتی). کشورهای کم‌درآمد از اندک‌درآمد خود، ثروت تولید می‌کنند، نه اینکه همین ثروت کم را بین شهروندان تقسیم کنند، ولی در کشور ما متاسفانه در ١٠سال اخیر، سیاست‌ها به‌گونه‌ای دیگر بوده و به‌همین‌دلیل نظام در مقابل توطئه‌های دشمنان خود را ضربه‌پذیر می‌داند.
اثر مثبت کاهش قیمت نفت می‌تواند این‌گونه تعریف شود که کشور ما باید از حالت خام‌فروشی و فروش ذخایر فناپذیر خارج شود و با استفاده از دانش و فناوری، محصولاتی تولید کند که ده‌ها و بلکه صدهابرابر ثروت ایجاد کند. امروزه با استفاده از علم و فناوری، محصولاتی تولید می‌شود که هزینه تولید آن مثلا ١٠دلار، ولی قیمت فروش آن صدها، بلکه هزاران‌دلار است. به‌همین‌دلیل، کشور باید از اندک‌درآمد نفت هم ناامید شده و به تولید ثروت در زمینه‌های دیگر توجه کند...