این کنوانسیون، سند قانونی است که کشورهای حوزه خلیج فارس و دریای عمان یعنی جمهوری اسلامی ایران،بحرین،عراق،قطر،عربستان سعودی و امارات متحده عربی در آن متهعد شده اند کوششهای خود را برای حفاظت از محیط زیست دریایی مشترکشان بکار ببندند.

کنوانسیون مذکور دارای 30ماده بوده و با هدف تعیین وظایف اعضا برای حفاظت و حمایت از محیط زیست دریایی خلیج فارس و دریای عمان تدوین شده  که همواره در معرض تهدید آلودگی ناشی از دریا و حمل و نقل دریایی می باشد.

در این کنوانسیون از کشورهای عضو خواسته شده که فعالیت های اقتصادی و اجتماعی خود را در سرزمینهای خود طوری تنظیم کنند که موجبات آلودگی محیط زیست دریایی حوزه را فراهم نکند.

پروتکل های کنوانسیون کویت :

این کنوانسیون دارای 5پروتکل به شرح ذیل می باشد:

•    پروتکل همکاری منطقه ای برای مبارزه با آلودگی ناشی از نفت و سایر مواد مضر در موارد اضطراری

•    پروتکل راجع به آلودگی دریایی ناشی از اکتشاف و استخراج از فلات قاره

•    پروتکل راجع به حمایت محیط زیست دریایی در برابر منابع آلودگی مستقر در خشکی

•     پروتکل کنترل انتقالات برون مرزی مواد زائد خطرناک و دیگر ضایعات  در دریا

•     پروتکل حفاظت از تنوع زیستی و ایجاد منطقه حفاظت شده دریایی

اهداف کنوانسیون کویت:

•    همکاری در زمینه حمایت از محیط زیست دریایی در برابر آلودگی نفتی و سایر مواد مضر ناشی از فعالیتهای انسان در خشکی یا دریا ،

•  حصول اطمینان از اینکه جریانات توسعه صنعتی به هیچ وجه به محیط زیست دریایی منطقه آسیب نرسانند و منابع زنده آن و سلامت انسانی را به خطر نیاندازند.

•    لزوم اتخاذ یک روش مدیریت جامع در مورد استفاده از محیط زیست دریایی و نواحی ساحلی

•    توسعه همکاری های منطقه ای با هدف حمایت از محیط زیست دریایی