رشته: دریانوردی، گرایش حمل و نقل دریایی
مقطع: کارشناسی ارشد
سال دفاع: 1393
دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
چکیده:
مردم مناطق ساحلی همواره زندگی خود را درگرو فعالیت های دریایی یافته اند. دسترسی به آبهای آزاد جهت تجارت یکی از اصلی ترین بهره‌برداری‌های این مردم بوده است. مردم سیستان و بلوچستان نیز در این حوزه از دیر باز تجارت با مناطق حاشیه خلیج فارس، هند، پاکستان و شرق افریقا را به عنوان یکی از منابع درآمد خود به کار بسته اند. در این میان ایمنی دریانوردی همواره در عمل یکی از چالشهای این نوع دریانوردی سنتی بوده است. عامل انسانی همواره به عنوان یکی از موثرترین عوامل موثر بر ایمنی دریایی مطرح بوده و آموزش به عنوان یکی از کلیدی ترین مفاهیم ارتقا منابع انسانی می‌تواند بر عملکرد عامل انسانی در سوانح دریایی تاثیرگذار باشد. این تحقیق با عنوان" تاثیر آموزشهای تخصصی دریایی بر ارتقاء ایمنی شناور های سنتی در بنادر استان سیستان و بلوچستان" است که در سال 1393 انجام شده است. در پژوهش حاضر، ابتدا به بررسی توصیفی آموزشهای تخصصی دریایی موتورلنج‌های باری فعال در استان سیستان و بلوچستان پرداخته می شود. سپس با شناسایی عوامل موجود در این آموزشهای تخصصی، اثربخشی هر یک از آنها بر ایمنی دریانوردی به کمک اطلاعات آماری مورد سنجش قرار می‌گیرد. در این تحقیق هر یک از این عوامل با استفاده از تکنیک آماریT جفتی از لحاظ اثربخشی بر ایمنی دریانوردی در شرایط قبل و بعد از آموزش سنجیده شده، نهایتاً میزان اثربخشی آموزشهای تخصصی موجود بر ایمنی دریانوردی موتور لنج‌های باری فعال در استان سیستان و بلوچستان ارزیابی می‌گردند. ابزار پژوهش حاضر، پرسشنامه از نوع محقق ساخته بوده و از نرم افزار SPSS نیز برای تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که هر یک از عوامل موجود در این آموزشهای تخصصی به صورت منفرد بر ارتقای ایمنی دریانوردی شناورهای سنتی موثر بوده و موجب ارتقاء آن گشته‌اند و به طور کلی نتایج به دست آمده حاکی از اثربخشی آموزش بر ایمنی موتور لنج های باری فعال در استان سیستان و بلوچستان می باشد.
کلمات کلیدی: آموزش، موتورلنج، ایمنی دریایی، سیستان و بلوچستان
این پایان‌نامه با حمایت مالی سازمان بنادر و دریانوردی به انجام رسیده است.