رشته:مدیریت محیط زیست، گرایش حقوق محیط زیست
مقطع: کارشناسی ارشد
سال دفاع:1390
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات
چکیده:
حق بر محیط زیست سالم و حق بر توسعه به عنوان بخشی از حقوق همبستگی مورد توجه جهانی می باشد. از سوی دیگر ملازمه اقدامات توسعه ای به معنای عام و توسعه اقتصادی و صنعتی به معنای خاص با آلودگی و تخریب محیط زیست امری است که امروزه توسط متخصصان رشته های مختلف مورد تأیید قرار گرفته است.لیکن این اتفاق نظر در اجرا دچار اختلاف می باشد. هدف از این مطالعه بررسی نگرش جهانی به دو حق مذکور در اسناد حقوقی الزام آور بین المللی می باشد. در این مطالعه با توجه به ماده 9 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران و با استفاده از روش کتابخانه ای، نسبت به بررسی مفاد اسناد بین المللی زیست محیطی که مورد پذیرش ، تصویب یا الحاق جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته ، پرداخته شده است. در این رهگذر مفاد 35 کنوانسیون و پروتکل الحاقی مورد بررسی قرار گرفت. بررسی ها نشان می دهد که میثاق سوم حقوق بشر بر خلاف میثاق های اول و دوم حقوق بشر فاقد الزام بین المللی و صرفاً در حد بیانیه می باشد. از سوی دیگر حق بر محیط زیست سالم به عنوان یک حق مستقل بشری در اسناد بین المللی به رسمیت شناخته نشده و اغلب در سایه سایر حقوق بشراز جمله حق حیات قرار دارد که این توجه نیز غالباً در مقدمه کنوانسیون ها است. به نظر می رسد که صرف نظر از مستقل یا وابسته بودن حق بر محیط زیست به عنوان حقی از حقوق بشر و با التفات به اصل حفاظت از محیط زیست ، می بایست اصل همکاری بین المللی با هدف توسعه پایدار سرلوحه اقدامات گام به گام ارتباط دهنده بین حق بر محیط زیست سالم و حق بر توسعه قرار گیرد.
واژه های کلیدی: حق بر محیط زیست ، حق بر توسعه ، محیط زیست ، توسعه ، توسعه پایدار
این پایان‌نامه با حمایت سازمان بنادر و دریانوردی به انجام رسیده است.